Moja Dezyderata
Moja Dezyderata powstała dawno. Nie traci jednak na aktualności.
Хоку (haiku)
Omawialiśmy kiedyś na lekcjach z literatury haiku. Z rozmów zrodziło się natchnienie…
Tobie, który nie miałeś czasu…
Nie jest tak, że cierpiący nigdy nie krzyczy, nigdy nie woła o pomoc. Czasem woła…. tylko niewłaściwe osoby.
Akt oddania
To mówi Pan: «Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce. Jest on podobny do dzikiego krzaka na stepie, nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście: wybiera miejsca spalone na pustyni, ziemię słoną i bezludną. (Jr 17,5n)
Nie mój styl
„tam w lustrze to niestety ja…”
„nie piszcz nie szlochaj”
Niewiele czasu minęło, odkąd Aneta musiała pogodzić się z brakiem zainteresowania ze strony Marka, a życie przyniosło jej kolejny cios. Czy tym razem da sobie radę?
Otwierającemu umysł
Wiersz poświęcony temu, który nie rozumie poezji. Cierpliwie mnie uczył za to właściwego postrzegania relacji nauki i wiary.
Naprawdę ostatni raz
Tramwaj już nadjeżdża…
(Nie)ludzkie szczepionki?
wzięłam Pfizera od ręki, a czekałam kilka dni na dostępną tylko w jednym miejscu w Lublinie Modernę. Kilka dni, które stały się mentalną katorgą…
Twierdzą, że ich okłamałem…
Opanowując depresję.